خانه / ارز دیجیتال / ارز دیجیتال چیست؟ [معرفی انواع ارزهای دیجیتال]
خرید فالوور از سایت اینبو

ارز دیجیتال چیست؟ [معرفی انواع ارزهای دیجیتال]

ارز دیجیتال یا همان Cryptocurrency به شکل خاصی از پول گفته می شود که  بر پایه ی علم رمز نگاری به وجود آمده و به صورت دیجیتال است. مطمئنم که تا حالا بارها کلمه ی ارز دیجیتال به گوشتان خورده و احتمالا به صورت مختصر با آن آشنایی دارید.

ارزهای دیجیتال از خاصیت غیر متمرکز بودن برخوردارند؛ یعنی توسط هیچ سازمانی کنترل نمی شوند. ویژگی جالب کریپتوکارنسی این است که برای جابجایی آن به هیچ حساب و خدمات بانکی، و یا هیچ واسطه ای نیاز ندارید. تراکنش ارزهای دیجیتال در یک دفتر توزیع شده به نام بلاک چین ثبت می شود، به همین دلیل دیگر نیازی به واسطه برای انتقال ارز دیجیتال وجود نخواهد داشت. البته در سال های اخیر شاهد حضور بهترین صرافی های ارز دیجیتال ایرانی هستیم که هر یک با ارائه خدمات بهترسعی در جلب توجه کاربران دارند.

به احتمال زیاد شما ارز دیجیتال را از طریق بیت کوین و سر و صدایی که جدیدا ایجاد کرده می شناسید. در واقع از زمانی که ارزش بیت کوین بالاتر رفت، ارز های دیجیتال در تمام دنیا اهمیت پیدا کردند و مورد توجه قرار گرفتند. در این مقاله تصمیم دارم ارزهای دیجیتال را به صورت کلی و دقیق به شما معرفی کنم. یعنی قرار است بفهمیم ارز دیجیتال چیست و می تواند چه کاربردی در زندگی ما داشته باشد.

ارز دیجیتال چیست؟

کریپتوکارنسی به نوعی از ارز گفته می شود که با استفاده از پروتکل های رمزگذاری شده، به منظور جلوگیری از کلاهبرداری طراحی می شوند. مهم ترین ویژگی ارز دیجیتال این است که توسط هیچ واسطه و سازمان خاصی کنترل نمی شود. بلکه این نوع ارز در شبکه ی گسترده ای به نام بلاک چین تبادل خواهد شد.

امروزه در تمام دنیا تراکنش های مالی زیادی به وسیله ی انواع ارز دیجیتال انجام می شود. برای انجام این تراکنش ها به کلید های عمومی و خصوصی نیاز است. این کلید ها باعث می شوند که نگرانی بابت امنیت ارز های دیجیتال وجود نداشته باشد. رمز موفقیت در بهره وری از این خدمات داشتن بهترین کیف پول ارز دیجیتال است که می تواند امنیت سرمایه گذاری شما را تامبن کند.

ارز دیجیتال به عنوان یک پدیده ی نوظهور مورد توجه بسیاری از سرمایه گزاران قرار گرفته است. با توجه به کاربرد های فراوان این نوع ارز، لازم است که همه ی افراد به شناخت و آگاهی کافی درباره آن برسند. تبادلات مالی با این نوع ارز بسیار کم هزینه و راحت است و کارمزد زیادی ندارد. به همین دلیل بانک ها و موسسات مالی از وجود این نوع ارز احساس ترس و نگرانی زیادی پیدا کرده اند.

هنوز هم کارشناسان اقتصاد نتوانسته اند اطلاعات کافی درمورد ارز های دیجیتال کسب کنند؛ چرا که کار با این ارز ها بسیار پیچیده است و کارشناسان نمی توانند به طور کامل آن را مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار دهند. اما احتمال زیادی وجود دارد که در آینده کریپتوکارنسی ها جایگزین ارز های حقیقی شوند. در ایران هم کریپتوکارنسی ها توسط کارشناسان ماهر، سرمایه گذاران و حتی دولت در حال بررسی هستند. اما هنوز هیچ قانونی درباره ی استفاده رسمی از آن ها وجود ندارد.

ارز دیجیتال چیست

 

تاریخچه پیدایش ارز های دیجیتال

پدیده ی ارز دیجیتال را می توان نوعی اختراع جانبی دانست که در هنگام کار کردن روی پروژه اسکناس دیجیتال به وجود آمد. معروف ترین ارز دیجیتال همان بیت کوین است که همه ی ما حداقل نامش را شنیده ایم. بیت کوین توسط فردی ناشناس به وجود آمد و هیچ اطلاع دقیقی درمورد سازنده آن وجود ندارد.

قبل از اینکه پروژه ی طراحی اسکناس های دیجیتال تکمیل شود، بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال به بازار عرضه شد. در واقع قبل از اینکه ایده ی پول دیجیتال به مرحله طراحی برسد، ارز دیجیتال همه ی افراد را با ظهور خود شگفت زده کرد.

پول دیجیتال یک روش متمرکز به شمار می رود و بر اساس آن، تمام تراکنش های مالی در بستر اینترنت انجام خواهد شد. در واقع هیچ تفاوتی با پول حقیقی ندارد و فقط ماهیت فیزیکی آن عوض شده است. اما ارز دیجیتال واسطه ها را کنار می زند و یک روش انجام تراکنشات مالی، به صورت کاملا غیر متمرکز است.

مزیت ارز دیجیتال و سیستم غیر متمرکز این است که تمام تراکنش ها در شبکه ی بلاک چین انجام می شوند. این شبکه مانند یک دفتر بزرگ است که تمام تراکنش های کاربران در آن انجام می شود و امکان تغییر در اطلاعات وجود ندارد. کاربرانی که در شبکه ی بلاک چین فعالیت دارند اصطلاحا گره خوانده می شوند و باید از تمام تراکنشات خبر داشته باشند. به همین دلیل است که امکان دستکاری در اطلاعات وجود ندارد.

استخراج ارز های دیجیتال

ارز های دیجیتال توسط کارشناسان مربوطه که اصطلاحا ماینر خوانده می شوند، و از طریق رایانه های بسیار مجهز تولید می شوند. در شبکه ی بلاک چین اطلاعات در بلوک های مختلفی قرار می گیرند. کارشناسان برای استخراج ارز دیجیتال باید این بلوک های اطلاعاتی را تولید کرده و آن ها را به بلاک چین اضافه کنند. برای این کار از یک مکانیزم پیچیده به نام هش استفاده می شود که بلوک ها را به بلوک قبلی متصل می کند.

ماینرها برای استخراج ارز دیجیتال به رایانه های بسیار پیشرفته و همچنین برق فراوانی نیاز دارند. متاسفانه این برق مصرفی هزینه های زیادی را به همراه دارد و به یک معضل در دنیای ارزهای دیجیتال تبدیل شده است.

به طور کلی ارز های دیجیتال در 7 مرحله ی اساسی استخراج می شوند:

در مرحله ی اول باید یک نفر با استفاده از موجودی کیف پول دیجیتال خود یک تراکنش خاص را انجام داده، و بخواهد ارز دیجیتالی که در اختیار دارد را به فرد دیگری انتقال دهد.

در مرحله ی دوم درخواست انجام تراکنش توسط برنامه ی کیف پول در شبکه ی بلاک چین قرار می گیرد. سپس یکی از ماینر ها این تراکنش را از بلاک چین انتخاب می کند. تراکنش تا زمانی که توسط یکی از ماینر ها انتخاب نشود، در قسمت استخر تراکنش های تایید نشده باقی خواهد ماند.

استخر تراکنش های تایید نشده به تمام تراکنش هایی گفته می شود که از سوی کاربران درخواست داده شده اند، اما هنوز مورد تایید قرار نگرفته اند. تراکنش های معلق در استخر تراکنش های تایید نشده به صورت کاملا مرتبط و طبقه بندی شده قرار می گیرند.

در مرحله ی سوم ماینر ها یکی از تراکنش های معلق را انتخاب می کنند و با استفاده از اطلاعات مربوط به آن یک بلاک می سازند. بلاک شامل تراکنش های تایید نشده و اطلاعات آن ها مثل امضا دیجیتال و یا زمان سنج است. اندازه ی بلاک ها در ارز های مختلف متفاوت است. مثلا در بیت کوین هر بلاک باید حداکثر یک مگابایت باشد.

بنابراین ماینر ها باید هنگام انتخاب تراکنش ها به اندازه ی بلاک خود هم توجه داشته باشند. توجه داشته باشید که یک تراکنش می تواند توسط چند ماینر انتخاب شود و محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. البته معمولا تراکنش هایی انتخاب می شوند که هزینه ی تراکنش در آن ها بالا باشد تا به سود بیشتری دست پیدا کنند.

در مرحله چهارم ماینر ها باید بلاک خود را به شبکه ی بلاک چین اضافه کنند. برای این کار آن ها به یک امضا نیاز دارند. این امضا اساسی ترین مرحله از استخراج ارز های دیجیتال است و به آن   proof of work یا به عبارتی اثبات کار می گویند.

شاید بپرسید این اثبات کار چگونه امضایی است و چطور ساخته می شود؟ در واقع باید بگویم که برای ساخت این امضا ماینر ها باید یک مسئله ی ریاضی خیلی پیچیده را حل کنند و برای این کار به محاسبات پیچیده و همچنین برق زیادی نیاز دارند. این مسئله های ریاضی برای هر بلاک تراکنش متفاوت است و در واقع حل این مسائل است که ماینینگ یا استخراج نام دارد.

در مرحله ی پنجم ماینری که موفق شده امضای بلاک مورد نظر را پیدا کند، آن را با ماینر های دیگر به اشتراک می گذارد.

در مرحله ی ششم ماینرها امضای بلاک را مورد بررسی قرار می دهند و آن امضا را با داده های موجود در بلاک تطبیق می دهند. در صورت تایید، بلاک مورد نظر به بلاک چین اضافه خواهد شد.

در مرحله ی هفتم دیگر بلاک مورد نظر در شبکه ی بلاک چین قرار گرفته است و هر بلاک جدیدی که بعد از آن اضافه شود، به عنوان یک تاییدیه برای آن بلاک قبلی به حساب می اید. برای مثال اگر تراکنش در بلاک 100 قرار گرفته باشد و بعد از آن 5 بلاک دیگر اضافه شوند، آن تراکنش دارای 5 تاییدیه خواهد بود.

دلیل این موضوع این است که هر بار بلاک جدیدی به بلاک چین اضافه می شود، کل بلاک های قبلی مجددا مورد بررسی قرار می گیرند. یعنی اگر 5 بلاک اضافه شود، تراکنش مورد نظر پنج بار دیگر تایید خواهد شد. به این ترتیب امکان دستکاری تراکنش ها توسط هکر ها وجود نخواهد داشت. با اضافه شدن یک بلاک جدید، ماینر ها باید مجددا به سراغ استخر تراکنش های معلق رفته و یکی را انتخاب کنند. به این ترتیب باز هم مراحل بالا تکرار خواهد شد.

استخراج ارز های دیجیتال

 

آشنایی با انواع ارز دیجیتال

ارز های دیجیتال بسیار متنوع هستند اما ویژگی و کاربرد اکثر آن ها مثل هم است. ارز های معروف و شناخته شده در دنیا شامل بیت کوین، لایت کوین، مونرو، ترون، ریپل، اتریوم و استلار هستند. در واقع این ارز ها و به خصوص بیت کوین، ارزش ارزهای دیگر را تعیین می کنند و به عنوان رهبر کریپتوکارنسی شناخته می شوند. در ادامه انواع ارزهای دیجیتال را به شما معرفی می کنم:

بیت کوین (Bitcoin)

بیت کوین یکی از انواع ارزهای دیجیتال است که در مدت زمان کمی توانست به محبوبیت زیادی برسد. شهرت بیت کوین از سال 2018 شروع شد که ناگهان ارزش این کریپتوکارنسی به 13 دلار رسید.

بیت کوین با حذف واسطه ها و بانک ها امکان تراکنش های مالی غیر متمرکز را فراهم کرد و به همین دلیل، موفق شد در زمان کوتاهی توجه تمام افرادی از سراسر دنیا را به خود جلب کند.

ترون (Tron) 

ترون یا به صورت رسمی تر ترونیکس، نوعی پلتفرم غیر متمرکز به شمار می رود که بر پایه ی شبکه بلاک چین ساخته شده است. هدف از طراحی ترون، به وجود آوردن یک بستر جهانی برای به اشتراک گذاشتن مطالب مختلف در زمینه ی سرگرمی، رسانه و محتوا است.

ساده تر بگویم، ترون از شبکه ی بلاک چین به عنوان ابزاری برای اشتراک گذاری و فروش محتوا استفاده می کند. به این ترتیب تولید کنندگان محتوا بدون هیچ واسطه ای (حتی سازمان مرکزی اینترنت)، با کاربران در ارتباط بوده و مستقیما دستمزد خود را دریافت می کنند.

ریپل (Ripple)

ریپل هم نوع دیگری از ارز های دیجیتال است که با هدف انجام تراکنش ها، با سرعت بیشتر و هزینه ی کمتر ساخته شده است. برای افزایش سرعت تراکنش ها، ریپل مکانیزم ماینینگ را کنار زده، و برای تایید تراکنش ها از یک مکانیزم اجماع، توسط گروهی از سرور ها کمک می گیرد.

تراکنش هایی که در ریپل انجام می گیرند هزینه های بسیار کمی داشته و برای انجام آن ها فقط به چند ثانیه زمان نیاز است.

ریپل یک پلتفرم اختصاصی به نام RippleNet دارد که از طریق آن به افراد این امکان را می دهد که ارز دیجیتال خود را تولید کنند. یعنی علاوه بر ارز ریپل، برای سایر کریپتوکارنسی ها هم کاربرد دارد.

اتریوم (Ethereum)

اتریوم یکی از جدید ترین انواع ارزهای دیجیتال است که در سال 2015، توسط فردی به نام “ویتالیک بوترین” که تنها 23 سال سن داشت به وجود آمد. هدف از طراحی این ارز، ایجاد یک فضای مناسب برای اجرا کردن برنامه های غیر متمرکز عنوان شده است.

لایت کوین (Lightcoin)

لایت کوین یکی از اولین ارزهای دیجیتال است که در سال 2011 توسط شخصی به نام چارلی لی به وجود آمد. در مکانیزم ماینینگ، زمان تایید هر بلاک حدود 10 دقیقه است. لایت کوین با این هدف طراحی شد که زمان تایید بلاک ها را به 2.5 دقیقه برساند. به این ترتیب امکان انجام تعداد تراکنش های بیشتر فراهم خواهد شد.

جالب است بدانید که هم اکنون بیش از 14 هزار لایت کوین در هر روز استخراج می شود.

استلار (Stellar)

استلار هم یکی دیگر از ارزهای مهم است که احتمال زیادی دارد در آینده به شهرت فراوانی برسد. این نوع ارز هم کاملا غیر متمرکز بوده و بدون هیچ واسطه ای در بلاک چین استخراج می شود.

کاردانو (Cardano)

رمز ارز کاردانو در سال 2017 توسط فردی به نام چارلز هاسکینسون به جود امد و علامت اختصاری آن ADA است. خوب است بدانید که کاردانو در رتبه ی چهارم رمز ارز ها قرار دارد.

چارلز هاسکینسون در توسعه ی بلاک چین اتریوم هم نقش مهمی داشت. به عقیده ی او، بیت کوین و اتریوم رتبه ی اول و دوم دنیای بلاک چین ها هستند و کاردانو طراحی شده که کاستی های آن ها را رفع کند.

پولکا دات (DOT)

پولکادات یکی از ارزهای نوظهور است که در سال 2020 به وجود آمد. رشد ارز پولکادات به سرعت در بازار جهانی بالا و پایین می شود، به همین دلیل پیش بینی آینده ی آن کمی مشکل است.

تفاوت این ارز با دیگر ارزها این است که پولکادات به جای یک شبکه، چند شبکه ی بلاک چین هماهنگ را به کاربران ارائه می دهد. ارز پولکادات شباهت زیادی به بازار سهام دارد و تمام کسانی که این ارز را دارند، به نوعی سهام دار آن محسوب می شوند.

بایننس کوین (BNB)

این نوع ارز دیجیتال متعلق به صرافی معروف بایننس است و در سال 2017 برای تامین مالی این صرافی به وجود آمد. مهم ترین کاربرد ارز بایننس کوین این است که برای پرداخت کارمزد معاملات مورد استفاده قرار می گیرد.

دوج کوین (Dogecoin)

دوج کوین در سال 2013 با هدف انتقال دارایی ها از طریق یک رمز ارز همتا به همتا به وجود امد. شخصی به نام بیلی مارکوس از کمپانی IBM و همچنین شخصی به نام جکسون پالمر از کمپانی ادوبی این رمز ارز را ایجاد کردند.

دوج کوین در مدت زمان کوتاهی به یکی از کریپتوکارنسی های محبوب و مشهور تبدیل شد. علت این شهرت حمایت افراد معروف و مطرح جهان مثل ایلان ماسک از این ارز دیجیتال بود.

تتر (Tether)

تتر یک ارز دیجیتال کاملا ثابت است؛ یعنی ارزش آن به دلار آمریکا وابسته است و نوسانات بازار ارزهای دیجیتال روی آن تاثیری ندارد. بنابراین تتر باعث می شود که دارایی های شما به طور ایمن باقی بمانند و دچار نوسان نشوند.

مهم ترین مزیت تتر این است که به راحتی در صرافی ها و کیف پول دیجیتال جابجا می شود.

فایل کوین (Filecoin)

فایل کوین هم نوع دیگری از رمز ارز هاست که در سال 2014 توسط شخصی به نام جان بنت ساخته شد. این رمز ارز که با نام اختصاری FIL شناخته می شود، فضایی ایجاد کرده که شما می توانید اطلاعات خود را در آن به صورت غیرمتمرکز ذخیره کنید.

در واقع شما با داشتن این ارز، بخشی از حافظه ی آن فضا را به نام خود می کنید. اگر نخواهید اطلاعاتی در آن حافظه ذخیره کنید، می توانید آن را در شبکه به اشتراک گذاشته و بابت آن کارمزد دریافت نمایید.

مونرو (Monero)

این نوع ارز هم در سال 2014 به وجود آمد و با نام اختصاری XMR شناخته می شود. ویژگی منحصر به فرد این نوع ارز این است که تراکنش ها در بلاک چین مونرو با سرعت بسیار بیشتری انجام می شوند.

دلیل این موضوع این است که اندازه ی بلاک ها در بلاک چین مونرو متغیر است و به تعداد تراکنش ها بستگی دارد. اما در بلاک چین های دیگر تمام بلاک ها یک اندازه ی ثابت دارند و همین موضوع باعث تاخیر در تراکنش ها می شود.

الگورند (ALGO)

الگورند یکی از رمز ارز های بسیار ایمن است که در سال 2019 توسط شخصی به نام سیلویو میکالی به وجود آمد. در این رمز ارز برای تایید بلاک ها از پروتکل Pure Proof Of Stake استفاده می شود و همین موضوع باعث بالارفتن امنیت این رمزارز شده است.

چین لینک (Chainlink)

این رمز ارز باعث می شود که کاربران بتوانند قرارداد های هوشمند خود را در بستر بلاک چین به ثبت برسانند. رمز ارز چین لینک در سال 2017 توسط دو نفر به نام های سرگئی نظروف و استیو الیس ایجاد شد.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال به عنوان یک پدیده ی نو ظهور در کنار مزیت های فراوان، با معایبی هم همراه است. در این قسمت نقاط قوت و نقاط ضعف ارز های دیجیتال را با هم بررسی می کنیم.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

مزایای ارز دیجیتال:

مهم ترین مزیت ارز دیجیتال این است که همه ی افراد در هر نقطه ای از جهان می توانند از آن استفاده کنند و محدودیتی در آن وجود ندارد.

انجام تراکنش ها در ارزهای دیجیتال با سرعت بسیار بالایی انجام می شود. بنابراین می توان گفت کریپتوکارنسی پتانسیل این را دارد که به بهترین روش پرداخت برای تراکنش های بین المللی تبدیل شود. ارزهای معمولی برای پرداخت های بین المللی حدود چند روز زمان نیاز دارند، اما کریپتوکارنسی ها در کمتر از 24 ساعت این کار را انجام خواهند داد. حتی بعضی از تراکنش های بین کوین در 10 دقیقه انجام خواهند شد.

ارزهای دیجیتال برای انجام تراکنش ها از بلاک چین استفاده می کنند. همانطور که تا کنون متوجه شده اید، این شبکه کاملا امن بوده و می توان گفت هک کردن آن غیر ممکن است. شما برای دارایی های خود یک کلید خصوصی دریافت می کنید و جز خودتان هیچ شخص یا سازمانی نمی تواند دارایی شما را کنترل کند.

معایب ارز دیجیتال:

مهم ترین نقطه ضعف ارزهای دیجیتال این است که در صورتی که شما کلید خصوصی خود را فراموش کنید، دیگر به هیچ عنوان امکان دسترسی به دارایی های خود را نخواهید داشت. یعنی کل دارایی و سرمایه شما به آن کلید خصوصی بستگی دارد. بنابراین به هیچ عنوان نباید کلید خصوصی خود را در اختیار فرد دیگری قرار دهید.

 

جمع بندی و سخن آخر

در این مقاله با مفهوم کلی ارز دیجیتال و انواع آن آشنا شدید. همان طور که گفته شد، ارز دیجیتال شکل جدیدی از پول است که ماهیتی غیرمتمرکز دارد. تمام ارزهای دیجیتال از بستر بلاک چین استفاده می کنند و استخراج آن ها توسط ماینر ها صورت می گیرد.

برای اینکه ارز دیجیتال داشته باشید باید ان ها را از صرافی های آنلاین خریداری کنید. در این صرافی ها شما ابتدا مراحل احراز هویت را گذرانده، و سپس می توانید به خرید و فروش کریپتوکارنسی ها اقدام کنید. قبل از این کار لازم است در مورد صرافی مورد نظر تحقیق کرده و اعتبار آن را بررسی نمایید.

5/5 - (3 امتیاز)

درباره‌ی مژگان احمدیان

مژگان احمدیان
من به نوشتن علاقه دارم و به همین دلیل می خوام با نوشتن اطلاعاتمو با همه به اشتراک بزارم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.