هوش مصنوعی به کمک باستان‌شناسان آمد؛ کشف صدها نماد باستانی مرموز در صحرایی در پرو

ژئوگلیف (ژئوگلیف) یا مناظر کوهستانی مرموز صحرای نازکا در پرو سال هاست که باستان شناسان را متحیر کرده است. از زمان کشف این نقش برجسته در دهه 1940، حدود 430 مورد در فلات خشک معروف به نازکا پامپا یافت شده است. اکنون با کمک پهپادها و هوش مصنوعی، باستان شناسان تنها در 6 ماه 303 ژئوگلیف دیگری کشف شد.

به گزارش سی ان ان، گلیف های عظیم نازکا که در 50 کیلومتری سواحل جنوبی پرو قرار دارند و تنها با رصد هوایی قابل مشاهده هستند، در اوایل قرن بیستم کشف شدند. این ژئوگلیف ها در طول زمان زنده مانده اند. این منطقه بیابانی خشک از آنجایی که جمعیت کمی دارد، تحت تاثیر سیل قرار نمی گیرد و برای کشت محصولات مناسب نیست.

در سال‌های اخیر، اکتشافات جدید از طریق سنجش از دور با وضوح بالا افزایش یافته است، به‌طور میانگین سالانه ۱۹ ژئوگلیف از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ کشف می‌شود. با این حال، طبق تحقیقات جدید، استفاده از هوش مصنوعی برای محدود کردن احتمالات، سرعت اکتشاف را افزایش داده و نوید انقلابی در باستان شناسی را می دهد.

با هوش مصنوعی صدها نماد مرموز صحرای نازکا در پرو را کشف کنید

گروهی از محققان به سرپرستی ماساتو ساکای، استاد باستان شناسی در دانشگاه یاماگاتا در ژاپن، با آموزش مدل هوش مصنوعی با تصاویری از 430 گلیف نازکا که تا سال 2020 کشف شده بودند، به نمادهای جدیدی دست یافتند.

تشخیص گلیف به دلایل مختلف دشوار است. از جمله اینکه بین 500 سال قبل از میلاد تا 500 بعد از میلاد در این فلات حک شده اند، هوازدگی شناسایی آنها را دشوار کرده است. از سوی دیگر، به گفته ساکای، صحرای نازکا پامپا بسیار وسیع است، با 400 کیلومتر مربع، انجام تحقیقات با استفاده از روش‌های باستان‌شناسی مرسوم بسیار زمان‌بر است.

بنابراین ساکای و همکارانش با مرکز تحقیقات IBM برای طراحی الگوریتمی برای شناسایی گلیف های گم شده در میان زباله ها همکاری کردند. اکنون از 303 گلیف تازه کشف شده، هوش مصنوعی 178 مورد (بیش از نیمی از آنها) را شناسایی کرده است. در همین حال، این گلیف‌های جدید متعلق به دسته‌ای به نام «ژئوگلیف‌های برجسته» هستند که شناسایی آن‌ها از «ژئوگلیف‌های خطی» دشوارتر است.

رمزگشایی از طرح های این ژئوگلیف ها هنوز امکان پذیر نیست، اما محققان می گویند هدف از ایجاد این طرح ها یک مراسم مذهبی «مقدس» بوده است.

نتایج مطالعه حاضر در مجله PNAS منتشر شده است.